Garip bir şekilde bu aralar çok özlüyorum seni.
Sanki bedenimdeki ve zihnimdeki tüm yorgunluğun sebebi seni ötelemekmiş gibi...
o küçük ama dünyayı içine alacakmış gibi parlayan gözlerinle özlüyorum seni, alnına düşen bir tutam saçınla.
Ihlamur kokusu gibi, henüz dalından kopmamış.
O kadar sade, o kadar yalın yani... Yalınca...
Hala eminim o iş seslerimin söylediklerinden, hala inanıyorum yalınlığına...
Hem, daha var ıhlamurlara... bir aya yakın açarlar...
Çıldırtır yine kokuları, özlemin rengi değişir kokuyla.
Terketmiş gibi, kavuşamamış gibi.
Hepsi bu, bu kadar yalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder