Neyle karşılaştığın çok önemli! İlk defa karşılaşıp tanıyaaksan, hele ki çağrışımlar, hayaller varsa kafanda ona dair. İlk deneyiminde ne yaşadığıni neyle karşılaştığın çok önemlidir.
Görmek istediğin, görmeyi hayal ettiklerinde direnir. Ama gördüğün, bambaşka bir şeyi sana diretir. Gördüğün, gerçeğin algıladığın yanıdır. Yani gerçeğe en yakın olan. Ve söz daima onundur, gerçeğe en yakın olduğundan.
Aşık olmayı beklediğin, hiçte hayal ettiğin gibi çıkmaz karşına. Hataa bazen, küfrettiğin, kızdığıni lanetlediğin ve hayatından uzak tutmaya yeminli olduğun gibidir. Ama gerçeğe en yakın olandır. Üstelik, bilinçli, isteyerek, benim tercihim diyerek ve mücade edilerek "verilmiş" bir karardır. Senin verdiğin!
İlk, sonrasına derin izler taşıyacaktır. Ya gözü kapalı atlayacak yada inatla, tanımayı bile reddederek ayak direteceksindir sonraki yenilere. Daima bir kusur olacaktır yenilerde. Çünkü hepsi, artık eski olsa bile ilk olanın yenisidir, devamıdır ve eş değer kategorize edilmeye layıktır! Bu miğde bulantılı ilkgençlik, geç ergen hali yetişkin benliğine yaklaştıkça, çok güvendiğin değerlerinle alaşağı olup yeniden yüze çıkmayı başardıkça ve alıştıkçai yavaş yavaş ama illa ki acıtarak geçecektir.
Yani ilk ilişki gibidir proje bir. Uğradığın hayal kırıklıklarını, hayalle gerçeği karışmş yaşanmışlıkları, karşılaştığın tavırları, yarattığın ve yaratılana tanık olduğun yargıları, eleştiriyi, eleştireni, eleştirileni, sancılı miğde bulantılarını, buhranlı halleri inatla, karşı koyamayacağın ve çoğu kez farkedemeyeceğin bir incelikle direnerek hep bir sonraki yeniye taşır.
Elbet zamanla geçer, ama illa ki acıtarak. Ve senin verdiğin yeni kararların durur avuçlarında. Yeniden acımayı ama biraz daha mutlu ve alışkın olmayı bekleyerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder