Kabullenmesi zor bir yanı var hep bu "sonra"ların.
Sevimsiz, sanki terkedilmiş, hatta terketmiş gibi hissettiren.
Sabırsız, ondan başka hiç bir şey düşünmeksizin hayatını adamak isteyen.
O olmak isteyen, o işin içindeki kişiden başka bir kimliği yüreği, midesi kaldırmayan.
Ama işte, jüri var perşembeye. Daha nasıl anlatırım ki derdimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder