Handem'leyim.... Otobüsten, akıp giden asfaltan ve üzerinde kuruyan yaşlardan yorulan gözlerime şenlik olmaya koşan sarı tarlalar, geçen yazdan kalma sarılardan değil ama... Sarı ayçiçeği tarlaları, durağan ama kıpır kıpır.... sarı saman balyaları durağan ve sessiz... Sarıyı görünce boğazdaki düğümlere biri daha, bir özlem ki nasıl, hani sanki bir an da Batı sınırlarından doğu sınırlarına koşmak isercesine, Mardin'i özlemişim, daha doğrusu yetmemiş gördüklerim, oralarda gezinesim var... sarının özleminden göğün mavisine kaydı gözlerim, sarı şarkılı ayçiçeği tarlalarının başını okşayan maviye... bir gemi düşü aklıma, ahh küçükcük gemi dedim.. sulara attın kendini, delisin.... denize kaçtı gözlerim... Heyt bea dedim, sarı tarlayla mavi gök, yetmedi birde deniz.. Eh yine iyisin be Gemi dedim, delisin iyiki ....
kuytunun adresini değiştirdim, yalızlıktan Hande'ye taşındım, öğretir diye boşvermeyi... Ne iyi yaptım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder