21 Temmuz, 2008

İç Acısı

Boşa değilmiş öğle vakti boğazda düğümcüklenen nefesler.... olumlu düşünmüştüm, ve evet herşeyde bi hayır vardır ama beklediğim gibi olmadı cevap... heves mi? değildi, çok önceden alınmıştı kararı ve caydırıcılara karşı da hala benim kararımdı... olsun...
Ne büyük heyecandı sosyal hakların yaygınlşatırması, ne büyük bir tokattı suratıma çarpan...
Sanırım uzun zamandır ilkkez, ince yerimden sızlaya sızlaya içim acıdı. çok peş peşe geldi planların yüz üstü bırakışları; çalışma ziyaretlerini hiçihiçine kaçırdığımamı üzülmeli, peşpeşe iki haftanın boş vakit dolu geçeceğine mi?

Bir hafta tatil, evet çok ideal... Hande sultanın koynunda bir hafta tatil, dinlendirir o insanı, boşver demeyi öğretir... ya sonra? bir hafta daha tatil fikri hiç hoşuma gitmedi, korkuyorum galiba.

Bilgisayarın başında boğazımdaki düğümcüklerle ağlıyorum şimdi sessiz sessiz, bu an'a da sahip çıkmalı... Sonra valiz hazırlamak lazım, ne götürmek lazımsa tatile?? Gidilemeyen bir yolun acısını başka bir yolla geçiştirmek olacak benimki de, eski sevgiliyi unutmaya yeni sevgili bulmak gibi... ama yok olmazki, tek sevgili, öz...


Aynanın karşısına geçip kocaman bir kahkaha atıcam kendime demiştim ya, kahkaha arası gözyaşı şimdi....

Hiç yorum yok: