Bunlar, yeni bu günler efenim:)
Tam değil, hala okula gitmek, bırak okula gitmeyi sokağa çıkmak büyük cesaret işi benim için, hala canım acıyor ama günden güne azalarak. Son iki gündür, bedenimi iki ayağımda eşit hissedebiliyorum:) evet adımlarım biraz aksıyor, çabuk yoruluyorum, vücudumun tüm kaslarında uzuuun bir uyuşukluğun ardından ufacık harektlerde bile sızılar duyuyorum ama mutluyum:)
Hiç yürüyemeyecekmişim, yürüsemde eskisi gibi olmayacakmış hissiyatından, pek tabiki pek çok değerli insanın da desteğiyle, hızla sıyrıldım. Son 48 saattir, eğitimlere, teknik gezilere, proje toplantılarına, yollara, sokaklara, sevdiklerime, sevdiğim kentlere hayaller büyütüyorum.
Okulla ilgili düşnüyorum. Proje 5 notumdan dolayı çok mutsuzum, ortalama hala yüzüme gülmüyor. Proje 5'i bu dönem takrar mı alsam acaba diye düşnmüyor değilim Aslında bunun bir sebebi de, bu dönem istediğim proje hocasını seçememiş olmam. Bilemiyorum, bir karar var vermem gereken ben bu kararı bu haftamı yoksa bir yıl sonra mı vermeliyim ona karar veremiyorum.
Ve beklediğim, çok istediğim bir haber var. O haberi de alırsam, herşey çok güzel olacak:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder