Bu aralar uğraşı konum; acı.
His elementimiz acı. Acıyla yoğrulmaktan yol aldı, öğrenip bildiği için değil ama yorulup tükendiği için kendim.
Şimdilerde, acıyı taşıyıp devam edebilmekle uğraşıyor kendim. Onu kabul edebilmek, pratiklere taşıyabilmek, kimseyi suçlamadan bana ait olmasıyla kendimden geçip gidebilmesini, gitmeye hazır değilse kalacak olabilmesini araştırmaya çalışıyor halim.
Acıyor çünkü... Güldükçe bir yanım kahkahalara boğulurken çok, çok acıyor diğer yanım.
Geçer?
Geçmez.
Geçebilse, bin kere geçerdi kendim.
İyi gelir deniz havası, tızlu su yaralarımı acıtır....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder