Yine kar yağıyor...
Bu geceki acemi ve telaşlı, örtmek ister gibi ilk heves hatalarını.
Gözlerim yanıyor, saçma bir uy hali günlerdir üzerimde. Tatil diye çığlık atıyor sanırım bedenim, belki biraz da ruhum.
Anladım ki, beklettiğin işleri yapmıyorsan, mesela yazıcam diyip yazmadıkların için yenilerini erteliyorsan bi anlamı yok. Beklemek kadar beklettiğin de anlamsızlaşıyor.
Yazıverdim öyle...
Kendime güvensem şimdi yatıp 03:30 da kalkarım ve yeniden kurarım dünyamı.
Ki günlerdir ehemmiyetle beni bekleyen - beklettiğim - işlere bakınca güvenmem gerek diyorm kendime.
Sevgili kendim, 03:30 ' a sözleşelim. Yetişmesse yetişmesin işler, olduğu kadar yaparız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder